کد مطلب:30597
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:28
در مورد تناسخ روح و اعتقاد به آن توضيح دهيد.
تناسخ ريشه در عقايد حكماي مشرق زمين دارد و زير بناي عقيده آيينهاي بودايي و برهمني بوده است. گروهي را كه عقيده به تناسخ دارند، تناسخيه گويند. اينان معتقدند: افراد انسان ميوه اعمال تلخ و شيريخ خود را در همين جهان ميچشند، زيرا اگر انسان، فرد نيكوكار باشد، روح او به بدن انسان سعادتمند و خوبختي كه غرق در عزت و نعمت است و يا به بدن حيواني كه مفيد و سودمند باشد، وارد ميگردد. اگر آدم شرور و بد كار باشد، روح او به بدن انسان بدبخت يا حيوان موذي وارد ميشود.
به عقيده اين گروه روحها پيوسته از بدني جدا ميگردند و از طريق توالد و تناسل به بدنهاي ديگر اعم از انسان و حيوان تعلق ميگيرند.
فلاسفه اسلامي در مباحث مربوط به نفس ، درباره بطلن اين عقيده مفصلا بحث كردهاند.
انسان در ابتدا به صورت يك سلول در رحم مادر قرار ميگيرد. در اين مرحله فاقد هر گونه كمال و فعليت ميباشد. كم كم مسير تكامل را در رحم ميپيمايد، تا روزي كه به صورت يك انسان پا به جهان ميگذارد. سپس باز تكامل مييابد تا فردي قادر، شاعر آگاه و متفكر ميگردد. حال، آيا معقول است چنين موجود تكامل يافتهاي پس از مرگ، دوباره در جنين به عنوان موجودي تك سلولي كه هيچ كمالي ندارد، وارد شود؟ اين كار مثل اين ميماند كه يك فرد ليسانسيه را به كلاس اول ابتدايي روانه سازيم تا تحصيلات خود را شروع كند.
چنين عقب گردي را بازگشت فعليت به قوه ميگويند و خداوند حكيم از چنين كار اشتباهي منزه است. گذشته از اين، در فلسفه اسلامي برهان فلسفي بر امتناع چنين كاري اقامه شده و تناسخ را محال دانسته است.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.